Το να μεγαλώνεις παιδιά χωρίς τιμωρίες,χωρίς οθόνες,χωρίς καρεκλάκια σκέψης,αλλα με ενσυναίσθηση και επιρροές του attachment parenting!

   

    Ενα άρθρο απο αυτά που γενικά σου αρέσουν να διαβάζεις απο εμένα,της πιο προσωπικής και εξομολογητικής-επεξηγηματικής διάθεσης μου όπως θα τα χαρακτήριζα!Ενα άρθρο με γενικές πληροφορίες αλλα και με πιο προσωπικές,με την προσωπική μου γνώμη και εικόνα έχοντας πάντα σκοπό κάτι να πει στο τέλος,κάτι να περάσει!Αν πετύχει,αυτή είναι η δική μου χαρά!
Στο σημερινό άρθρο λοιπόν θα μιλήσουμε για την άλλη πλευρά της γονεικότητας,την λίγο διαφορετική απο τα συνηθισμένα που τουλάχιστον ξέραμε τόσα χρόνια!Για εναν λίγο διαφορετικό τρόπο μεγαλώματος,που πολλοί θα έχετε ακούσει και ίσως θα ασπάζεστε και εσείς,άλλοι ίσως ακόμα είστε στην αναζήτηση και για κάποιους ίσως ειναι ακόμα λίγο άγνωστα όλα αυτά!Βέβαια το θετικό της υπόθεσης που αναγνωρίζω ειναι οτι όλο και περισσότεροι νέοι γονείς έχουμε αυτη την διάθεση ενημέρωσης και αναζήτησης με σκοπό την βελτίωση μας στον νεο μας ρόλο αυτό του γονιού!Βλέπω ολο και περισσότερους νέους γονείς σαν εμένα να ψάχνονται σχετικά με το τι ειναι καλύτερο για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους και αυτό απο μόνο του ειναι πολύ ευχάριστο!
     Θα ξεκινήσω με αυτο το θετικό λοιπόν που σου έχω ξανά αναφέρει και σε παλιότερο άρθρο μου,το θετικό της εποχής του να είσαι σήμερα γονιός,κάτι που στο παρελθόν δυστυχώς δεν υπήρχε!Ποιο ειναι αυτο;Η εύκολη πρόσβαση στην ενημέρωση!Παλιά δεν υπήρχε το ίντερνετ,παλιά το να πας σε ψυχολόγο για να λύσεις απορίες σου η να βοηθηθείς σε κάτι φάνταζε σαν ταμπού,γενικά οι πηγές ενημερώσεις ήταν λειψές!Θα μου πεις και τι έγινε;Δεν μεγαλώσαμε εμείς σαν παιδιά;Οι γονείς μας δεν μας μεγάλωσαν σωστά;Αλίμονο!Αρχικά δεν έχω σκοπό να βάλω όλους τους ανθρώπους στο ίδιο καζάνι ούτε να προσβάλλω γονείς η παιδιά που πλέον ως ενήλικες είναι ευγνώμων για τους ανθρώπους που τους μεγάλωσαν!Γιατι και εγώ σε μια τέτοια κατηγορία ανήκω,απο τους τυχερούς θα έλεγα και που νιώθω ευγνώμων για όσα μου δώσανε οι γονείς μου!Όμως,μην το παρερμηνεύουμε!Το να μπορέσουμε να διακρίνουμε κάποια ενδεχόμενα λάθη στο μεγάλωμα των γονιών μας η των παππουδογιάγιαδων μας γενικά των μεγαλύτερων ηλικιακά ανθρώπων του παρελθόντος,δεν έχει να κάνει με το δικό μας προσωπικό δέσιμο μαζί τους,ούτε όλα ισχύουν για όλους!Άλλωστε λάθος με λάθος διαφέρει!Δεν θα σταθούμε σε τραγικά λάθη γονέων που επηρέασαν τελείως αρνητικά τα παιδιά τους,ούτε θα τους κρίνουμε!Θα μιλήσουμε για κάποια''λάθη'',κάποιες μεθόδους,κάποιους τρόπους μεγαλώματος η συμπεριφορών γονέων προς τα παιδιά τους που πλέον στην εποχή μας έχουν αμφισβητηθεί κυρίως απο την επιστήμη της ψυχολογίας και απο αντίστοιχες έρευνες και μελέτες!Αρα μιλάμε για εξέλιξη και αυτο μας αφορά όλους!Να διευκρινίσω κάτι ακόμα όμως πριν ξεκινήσω για αποφυγή παρεξηγήσεων!Δεν ταιριάζουν όλα σε όλους έτσι,ούτε κάποιες γνώσεις η σκέψεις δικές μου π.χ.με κάνουν την τέλεια μαμά!Η τελειότητα όπως έχουμε ξανά αναφέρει,δεν υπάρχει πουθενά!Πόσο μάλλον στον ρόλο της γονεικότητας,τον πιο δύσκολο ρόλο της ζωής μας!Προσωπικά είμαι μια νέα μαμά που απλά προσπαθώ,για όσα θα σου μιλήσω παρακάτω απλά προσπαθώ!Ενας ακόμα λόγος που σου γράφω αυτό το άρθρο είναι ακριβώς το γεγονός οτι και εγώ η ίδια δεν τα καταφέρνω πάντα όπως θέλω!Ξέρω τι θέλω ως γονέας και αυτό για εμένα ειναι βασικό για την αρχή!Έχω ψαχτεί και ψάχνομαι συνεχώς,διαβάζω,ρωτάω,μαθαίνω καινούργια πράγματα όσα περισσότερα μπορώ απο όσες περισσότερες πηγές μπορώ ώστε να μένω ενημερωμένη και να έχω εναν προσωπικό οδηγό-στόχο ως γονιός!Απο εκεί και πέρα απο την θεωρία πας στην πράξη,και η πράξη πολλές φορές διαφέρει δυστυχώς γιατι η πραγματικότητα έρχεται να σε βγάλει λίγο εκτός προσωπικού στόχου!



    Ως μια νέα και σύγχρονη μαμά λοιπόν έχω αποφασίσει οτι θέλω να μεγαλώσω τα παιδιά μου με ενσυναίσθηση και με επιρροές του attachment parenting!Δυο συνδυαστικοί μέθοδοι ανατροφής που έχω σκοπό να σου μιλήσω πιο αναλυτικά και σε επόμενα άρθρα!Με δυο λέξεις αν μπορούσα να περιγράψω τους παραπάνω δυο τρόπους για να καταλάβεις τι εννοώ:ενσυναίσθηση=μπαίνω στην θέση του παιδιού,attachment theory=η θεωρία της προσκόλλησης,ο συναισθηματικός δεσμός!Αυτα πολύ περιεκτικά γιατι μιλάμε για ολόκληρες φιλοσοφίες που μπορείς εύκολα να εξερευνήσεις και να γνωρίσεις φυσικά αν το θες!Δεν ξέρω πως σου ακούγονται όλα αυτά αλλα ειλικρινά θα σου έκανα δυο σχετικές ερωτήσεις για να μπορέσεις λίγο να το δουλέψεις μέσα σου!Αρχικά πόσο εύκολο η δύσκολο θεωρείς το να μπαίνεις στην θέση του μικρού παιδιού σου;Είτε ειναι μωράκι ακόμα είτε στην δύσκολη ηλικία των 3 ας πούμε!Πόσο εύκολο θεωρείς να μπεις στο μυαλό,στον κόσμο,στο πως αισθάνεται την δεδομένη στιγμή το παιδί σου,και να το κατανοήσεις;Είτε θα σου ακούγεται θεωρητικά εύκολο είτε θα το βλέπεις εξαρχής λίγο δύσκολο λόγω της ενήλικης νοοτροπίας μας,της δικής μας ηλικίας,του δικού μας τρόπου σκέψης η εξαιτίας του πως μεγαλώσαμε εμείς!Η δική μου γνώμη;Δεν είναι πάντα εύκολο να το πετύχεις,όμως είναι πραγματικά πολύ σημαντικό και αν θες μπορείς να το κάνεις!Ναι θα υπάρξουν στιγμές που θα σε βγάλουν λίγο εκτός,αλλα αν γενικά σε εκφράζει αυτό και το έχεις στον νου σου θα το πετυχαίνεις!Για το συναισθηματικό δέσιμο και την προσκόλληση αλήθεια τι έχεις ακούσει;Μήπως πολλοί τρέξαν να παρερμηνεύσουν αυτές τις έννοιες;Μήπως πολλοί στο άκουσμα αυτών των εκφράσεων κολλάνε την γνωστή πια ταμπέλα του....κακομαθημένου;Αλήθεια πότε θα σταματήσει όλο αυτό;Πότε θα σταματήσουμε να ακούμε η και οι ίδιοι κάποιες φορές,να λέμε αυτή την λέξη;Κακομαθημένο!Κλαίει το τρίχρονο παιδί γιατι δεν πέρασε το δικό του κακομαθημένο,χτυπιέται το δίχρονο παιδί γιατι με κάτι έχει ενοχληθεί κακομαθημένο,κοιμάται το παιδί στο κρεβάτι των γονιών του κακομαθημένο!Φτάνει πια έχει κουράσει αυτή η ταμπέλα γονείς και παιδιά!Πριν την ξεστομίσετε βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει!Αυτά που εσύ θεωρείς ας πούμε ως αντιδράσεις ενός κακομαθημένου παιδιού,με βάση την ψυχολογία και την ηλικία του παιδιού μπορεί να θεωρούνται απλά φυσιολογικές αντιδράσεις,το έχεις σκεφτεί;Αντι το παιδί να κοιμάται στο κρεβάτι των γονιών του γιατι έτσι έμαθε,μπορεί αυτοί οι γονείς να έχουν επιλέξει συνειδητά την συγκοίμηση ως μέρος της καθημερινότητας τους!Οπότε μην τρέχεις να κρίνεις τόσο εύκολα κυρίως ενα μικρό παιδί η εναν νέο γονέα που κάτι ίσως προσπαθεί!

    Αυτοί οι τρόποι ανατροφής δεν θα ταιριάξουν σε όλους η δεν σημαίνει οτι θα σου δοθεί ενας οδηγός χρήσης και εσύ θα τον ακολουθήσεις πιστά γιατι αλλιώς θα έχεις επιπτώσεις!Όπως κάθε άνθρωπος ειναι διαφορετικός,έτσι και κάθε γονιός που έχει κάποια δικά του χαρακτηριστικά!Έτσι και εδώ λοιπόν,θα βάλεις την δική σου προσωπική πινελιά,θα κάνεις τις δοκιμές σου,θα δεις τι πραγματικά λειτουργεί 100% σε σένα και στα δικά σου παιδιά,στην δική σου οικογένεια!Στο πλαίσιο της ενσυναίσθησης για παράδειγμα αλλα και στον δικό μου απόλυτα τρόπο σκέψης δεν χωράνε τιμωρίες στον τρόπο μεγαλώματος των παιδιών μου!Η λέξη τιμωρία απλά δεν υπάρχει!Παλιά(και όχι μόνο παλιά δυστυχώς)οι τιμωρίες δινόντουσαν σαν παιχνιδάκι,απο τις πιο απλές μέχρι τις πιο απερίγραπτες!Μέχρι πρόσφατα για παράδειγμα και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και σήμερα λειτουργούσε ως είδος τιμωρίας που όσοι βέβαια το χρησιμοποιούσαν ποτέ δεν παραδέχτηκαν,το γνωστό καρεκλάκι σκέψης!Ενας τρόπος συμμόρφωσης που αμφισβητήθηκε και πλέον έχει απαγορευτεί να γίνεται σε σχολεία κλπ.απο όπου και είχε ξεκινήσει το κακό!Γιατι η απομόνωση και η ακινητοποίηση,δεν φέρνουν αποτέλεσμα!Όπως και κάθε είδος τιμωρίας που δεν θα φέρει θετικά αποτελέσματα!Γιατι η τιμωρία βασίζεται στον ψυχικό εκφοβισμό ενος παιδιού,κάτι με το οποίο απλα δεν παίζουμε!Και πάλι κάποιοι θα βιαστούν να πουν και πως θα μπουν όρια;Και πως θα μάθει το παιδί;Όρια θα μπουν,όρια εντός πραγματικότητας σύμφωνα αρχικά με την ηλικία του παιδιού και τις δυνατότητες του και ύστερα με βάση την δική του προσωπικότητα και συμπεριφορά!Όρια που δεν θα καταπατούν τον κόσμο τους και τα δικαιώματα τους,που δεν θα βασίζονται απλά στα δικά μας θέλω ως γονείς!Το παιδί θα μάθει μεγαλώνοντας,μιλώντας του με πολύ συζήτηση και με επεξήγηση,αλλα και με τις συνέπειες των πράξεων του που θα προκύψουν!Δεν χρειάζεται κατι άλλο!Τα παιδιά δεν πρέπει να συμμορφωθούν για κάτι που ακόμα μαθαίνουν και απλά δοκιμάζουν!



    Επίσης σε προηγούμενο μου άρθρο σχετικά με ενα βιβλίο για γονείς εδώ,σου μίλησα για το συναισθηματικό δέσιμο και για το πόσο καθοριστικό ειναι για την ευτυχία ενος παιδιού μεγαλώνοντας!Απο την γέννηση τους λοιπόν η ανάγκη τους για προσκόλληση,για ουσιαστική επαφή και δέσιμο ειναι τεράστια!Νιώθουν ασφάλεια στην αγκαλιά μας!Αυτό τα λέει όλα!Πως ας πούμε θα αφήσεις το μωρό σου να κλαίει για να μάθει να κοιμάται μόνο στο κρεβάτι του;(μια άλλη απαράδεκτη μέθοδος που είχε κυκλοφορήσει και σαν βιβλίο απορώ δηλαδή πως έγινε αυτό και μέχρι και απο τον ίδιο τον συγγραφέα αμφισβητήθηκε)Είναι δυνατόν;Το κλάμα του ειναι ο τροπος επικοινωνίας του και εκείνη τη στιγμή σου φωνάζει πως σε εχει ανάγκη!Τα παιδιά μας γενικά έχουν ανάγκη να τα ακούμε,να τα αφουγκραζόμαστε,να τα αισθανόμαστε και να είμαστε κοντά τους!Απο μωρά εχουν την ανάγκη της απόλυτης αφοσίωσης και σύνδεσης με τον φροντιστή τους,τις αμέτρητες αγκαλιές(όχι δεν θα μάθει συνέχεια αγκαλιά μην φοβάσαι)και γενικά την κατανόηση μας!
    Αν αφήσουμε για λίγο έξω τους''φόβους''που πολλοί και κυρίως η κοινωνία που ζούμε προσπαθεί να μας περάσει με τρομοκρατία θα έλεγα,αν αποφασίσουμε να κλείσουμε τα αυτιά μας σε όλο αυτό τον επικίνδυνο περίγυρό που μόνο να κινδυνολογεί ξέρει και αποφασίσουμε να αφοπλιστούμε με τα δικά μας πιστεύω,την δική μας γνώμη και γνώσεις τότε πρώτα απο όλα θα κάνουμε καλό στον ευατό μας,στην δική μας προσωπικότητα σαν ανθρωποι αλλα και μετά ως γονείς που θα βελτιωνόμαστε συνεχώς!Μην επιτρέψουμε λοιπόν άλλοι να αποφασίσουν για το πως θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας!Μην επιτρέψουμε να μας επηρεάζει η ατάκα του καθενός,αλλα ας προσπαθήσουμε να τον βάλουμε εμείς σε εναν αλλον τροπο σκέψης,λίγο διαφορετικό αλλα σίγουρα πιο ανθρώπινο οπως μας αξίζει και αξίζει στα παιδιά μας!Και μέσα σε όλους αυτούς τους τρόπους ανατροφής θα γνωρίσεις και άλλα πολλά πράγματα που επίσης ίσως δεν είχες αναλογιστεί μέχρι τώρα και τώρα τα δεις λίγο αλλιώς!Όπως και εγώ είδα πολλά πράγματα διαφορετικά κατά την διάρκεια της εμπειρίας μου ως μανούλα μέχρι τώρα!Ας πούμε,το να αποφεύγω την χρήση οθονών απο τα παιδιά μου!Θα μου πεις μήπως είσαι λίγο υπερβολική;Θα σου πω καθόλου!Όταν κάτι με βρίσκει σύμφωνη και με εκφράζει στο μεγάλωμα των παιδιών μου,μου αρέσει να το διεκδικώ,να το προσπαθώ,να το παλεύω!Θα σου το ξανά πω!Δεν είναι πάντα εύκολο ούτε πάντα πετυχημένο αυτό που θες να περάσεις γιατι έρχεται η πραγματικότητα πολλές φορές  να σε ανατρέψει!Και για το συγκεκριμένο κομμάτι τώρα,πίστεψε με δεν είναι καθόλου εύκολο να μεγαλώνεις δυο μικρά παιδιά με διαφορά μεταξύ τους 18μήνες συνεχώς με το να εισαι απο πάνω τους,χωρίς ας πούμε το μέσο της οθόνης ως λίγη στιγμή ηρεμίας!Γιατι ναι με όσους έχω μιλήσει που αφήνουν ελεύθερη την χρήση οθονών απο τα παιδιά τους το κάνουν καθαρά για την στιγμή της ηρεμίας!Για να μπορέσουν εκείνη την στιγμή οι ίδιοι να κάνουν μια δουλειά,η να απολαύσουν κάποιο γεύμα τους π.χ.και πάει λέγοντας!Δεν θα το κατηγορήσω επειδή με βρίσκει αντίθετη!Σε ενα βαθμό θα το κατανοήσω κιόλας γιατι πετυχαίνει τον σκοπό του!Όμως προσωπικά αν με ρωτάς,προσπαθώ να μεγαλώσω τα παιδιά μου χωρίς αυτή την εξάρτηση που ας πούμε και εγώ ως ενήλικας παραδέχομαι οτι δυστυχώς πλέον έχω!Όχι ως παιδί όμως!Ως παιδί η εξάρτηση μου ήταν το παιχνίδι και μόνο!Αυτό θέλω να ειναι και για τα παιδιά μου!Κάποτε βέβαια δεν υπήρχαν οι δυνατότητες τεχνολογίας που υπάρχουν τώρα κιόλας αλλα οσον αφορά τα παιδιά αυτό ήταν μάλλον απο τα θετικά του παρελθόντος!Όταν έρχεται η έρευνα να σου επιβεβαιώσει οτι πριν τα 3 έτη ζωής καλο ειναι ενα παιδί να μην εκτίθεται καθόλου σε οθόνες(ακόμα και στην τηλεόραση)αναφέροντας ακριβώς τα αρνητικά αυτής της δραστηριότητας,νιώθω μια ευθύνη όσο μπορώ να το αποτρέψω λοιπόν!Για το καλό τους!Δεν σου κρύβω θα με βόλευε αρκετά κάποιες φορές να τους δίνω το κινητό μου να βλέπουν βιντεακια στο youtube και να ηρεμώ και εγώ λιγάκι γιατι η ένταση μεσα στην ημέρα με δυο μικρά παιδιά ειναι σίγουρα μεγαλη!Όμως δεν το κάνω!Ούτε μέσα στο σπίτι,ούτε έξω στις δύσκολες φάσεις!Όχι δεν θέλω να σου υποδείξω κάτι με αυτό,απλά θέλω να με κατανοήσεις και εσύ λιγάκι όσο διαφορετική αν σου ακούγομαι η πόσο μάλλον αν ταυτίζεσαι μαζί μου αρα μπορείς να με νιώσεις!Θα βγούμε έξω και θα βαρεθεί,αν δεν βρω αλλο δημιουργικό τρόπο να απασχολήσω το παιδί μου,απλά θα φύγουμε....
Τι θέλω να πω;Προσπαθώ να ακούω τις ανάγκες τους και όσο μπορώ να ανταπεξέρχομαι σε αυτες,χωρις να ειναι πάντα εύκολο για μένα!Απλά προσπαθώ!Η αλήθεια ειναι οτι με το ενα παιδάκι αν και τοτε ανακαλύπτεις και μαθαίνεις τα περισσότερα πράγματα που μεχρι πριν ηταν ενας άγνωστος κόσμος για εσένα,ομως ειναι όλα πιο διαχειρίσιμα!Όσο αυξάνονται τα παιδάκια(ζωή να έχουν και να είμαστε καλά να τα μεγαλώνουμε εννοείται)πολλά πράγματα απο την καθημερινότητα δυσκολεύουν και αλλαζουν!Άλλα παλι ομορφαίνουν!Αυτή ειναι η αλήθεια!
    Προς το κλείσιμο αυτού του άρθρου θα σου αναφέρω λίγο και τις δικές μου δυσκολίες!Οι περισσότερες ξεκίνησαν δυστυχώς τώρα στην 3η μου εγκυμοσύνη!Ίσως στο έχω ξανά γράψει,αλλα οι αντοχές μου κυρίως οι ψυχολογικές σε αυτή την εγκυμοσύνη μειώθηκαν αρκετά και αυτό ίσως με έβγαλε καποιες φορές απο τον παραπάνω στόχο μου!Και φυσικά αισθάνθηκα τόσο άσχημα βγαίνοντας απο τον τρόπο διαπαιδαγώγησης που εχω επιλέξει για τα παιδιά μου,γιατι πραγματικά κάτι άλλο δεν μου ταιριάζει!όταν η ενσυναίσθηση δεν λειτουργεί λοιπόν....αυτό ακριβώς το συναίσθημα που θα μπορούσε να γινει και ενα άρθρο απο μονο του!Καλώς η κακώς η ενσυναίσθηση ας πούμε για να λειτουργήσει σωστά θα πρέπει ανα πασα στιγμή να είσαι με απλά λόγια διαθέσιμος για το παιδί σου!Να διαβάσεις τις σκέψεις του,τα θέλω του,τα αισθήματα του και να το κατανοήσεις!Αυτό σημαίνει οτι θα πρέπει να διαχειρίζεσαι πρώτα λίγο τον ευατό σου και τα δικά σου συναισθήματα της κάθε στιγμής,που δεν είναι πάντα εύκολο!Γιατι και εμείς άνθρωποι είμαστε και θα λυγίσουμε!Αλλα αυτό πραγματικά δεν το λέω ως δικαιολογία!Τίποτα θεωρώ δεν δικαιολογεί πλήρως μια δική μας λάθος συμπεριφορά προς τα παιδιά μας,σε αντίθεση με εκείνα!Ίσως ακούγομαι λίγο αυστηρή τώρα δεν ξέρω....αλλα πραγματικά το να μην τα καταφέρνω καλά μέσα στην ημέρα ως γονιός με στεναχωρεί πολύ!Γιατι θέλω το καλύτερο για αυτά τα πλασματάκια!Γιατι αξίζουν τόσα πολλά!Όπως και το δικό σου παιδί,όπως και καθε μικρό αγγελούδι!

Έχω να σου γράψω πολλά ακόμη σχετικά όμως η ανάρτηση θα βγει πολύ μεγάλη,οπότε αν θες και εσύ ίσως συνεχίσω σε κάποια επόμενα άρθρα αυτή την κουβέντα όπως και το τι με δυσκολεύει περισσότερο ως μαμά ας πούμε,θα σε ενδιέφερε κάτι τέτοιο;Θα χαρώ να ακούσω γενικά την αποψη σου για όσα διάβασες παραπάνω,καθώς και κάθε συμβουλή σου θα είναι δεκτή!Περιμένω επιπλέον και τις ιδέες σου για την συνέχεια!
#ενσυναίσθηση #attachmentparenting #psycology

My Instagram

', resolution: 'standard_resolution' }); feed.run(); //]]>
Made with by OddThemes | Distributed by Gooyaabi Templates