Ήρθε και το τρίτο αγοράκι της παρέας μας λοιπόν!Ο νέος έρωτας μου!Ο βενιαμίν μας,ο μικρός μας....Και για κάποιους το άκουσμα του τρίτου αγοριού φαντάζει μεγαλύτερη έκπληξη και απο τον ερχομό μιας κόρης!Ναι,ακόμα και για τα άτομα που απο πριν με φωνάζαν''αγορομάνα''ακόμα και για αυτούς,για γνωστούς και αγνώστους,μεγάλη έκπληξη ο ερχομός ενός ακόμα αγοριού!Γιατι αραγε;
Αγορομάνα....να σου πω το πως ένιωσα όταν το άκουσα την ώρα της γέννας;Αγοράκι μου λέει η κοπέλα και εγώ ενώ δεν ένιωσα κάποια μεγαλη έκπληξη σαν αίσθηση,ένιωσα ενα περίεργο φτερούγισμα στην καρδιά μου,μέσα μου γενικά....Περίεργο!Απο την μια σαν να το περίμενα και απο την άλλη σαν να ήταν η πρώτη φορά....Ναι αυτό!Σαν να ήταν η πρώτη φορά που θα γινόμουν μαμά!Τι περίεργο!Μετά απο δυο παιδιά!Δεν μπορώ να στο περιγράψω!Μεγάλη χαρά!Αλλα η ίδια συγκίνηση,το ίδιο βούρκωμα μέσα στο χειρουργείο μόλις το είδα,μόλις μου το έβγαλαν και το είδα στα κλεφτά,εκεί που το κρυφοκοίταζα οταν το καθαρίζανε,στο άκουσμα του κλάματος του που εκείνη την στιγμή αυτος ο ηχος μόνο ανακούφιση σου χαρίζει!Στην μαγική στιγμή του πρώτου μας φιλιού,της πρώτης μας επαφής μαμάς και γιου!Που να χορτάσω με ενα πεταχτό φιλάκι!Και όταν μου το φέρανε λίγο μετά να το πρωτο-αγκαλιάσω και να το βάλω στο στήθος!Αυτή η αίσθηση!Οι μαμάδες με καταλαβαίνουν αυτή την στιγμή απόλυτα....
Μια γέννα με την δική μου προσωπική αγωνία....Ναι τελικά κάθε επόμενη φορά είναι και πιο αγχωτική,γιατι γνωρίζεις τι σε περιμένει και εχεις την αγωνία αν θα πάνε όλα καλά!Επίσης,καταλάβα για αλλη μια φορά αλλα σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό τώρα πόσο διαφορετικά ειναι όταν εχεις ήδη παιδάκια να σε περιμένουν στο σπίτι!
Το γράφω και συγκινούμαι,αλλα ξέρεις ποια ήταν η πιο δυνατή στιγμή για εμένα;Η πιο δυνατή απο ολες τελικά!Που ακόμα οταν την φέρνω στο μυαλό μου δακρύζω!Η στιγμή που έφυγα απο το σπίτι για να πάω στο μαιευτήριο....Η στιγμή που χαιρέτησα τα αγοράκια μου και τα άφηνα για πρώτη φορά και τα δυο για να λείψω καποιες μερες....Πόσο θα μου λείπανε!Πόσο μου λείψαν!Πόσο όφειλαν να πάνε όλα καλά και να γυρίσω σπίτι με το αδερφάκι τους!Μόνο αυτή η σκέψη μου έδινε λίγο δύναμη!Η επιστροφή μας!
Μέχρι να φτάσει η ώρα που θα έμπαινα να γεννήσω,οι ώρες εκείνες ενώ εμφανισιακά μπορεί να με έβλεπες οκ μέσα μου ένιωθα να βράζω!Μια σκεφτόμουν οτι σε λίγες ώρες θα έρθει η ώρα για το χειρουργείο,μια σκεφτόμουν κάτι άλλο πιο αισιόδοξο!Όπως τι έκπληξη θα ειναι το μωράκι μας,τι περιμένουμε!Αγοράκι η κοριτσάκι!χαχα!Να σου περιγράψω όταν έφτασε δε η ώρα αυτή του χειρουργειου;Δεν θέλω ούτε να την θυμάμαι αλήθεια!Θα σου πω μόνο για αυτό το αίσθημα της μοναξιάς,αυτής της περίεργης μοναξιάς,που ενώ έχεις τόσα άτομα γύρω σου και πάνω απο το κεφάλι σου,νιώθεις φοβερά μόνη....Γιατι κανένα δικό σου άτομο δεν ειναι δίπλα σου αυτή την στιγμή,να σου κρατήσει το χέρι,να σου πει μια κουβέντα....Την ώρα της γέννας,στο δωμάτιο του χειρουργείου....Βλέπεις,ακούς τα πάντα γύρω σου,αλλα ο φόβος ειναι εκεί!Τα καλά και τα κακά της επισκληριδίου σκεφτόμουν....Και γενικά μέσα στις σκέψεις μου,η αντιμετώπιση της γέννας σε αυτή την χώρα,των γυναικών που πρόκειται να γίνουν μανούλες να φέρουν στον κόσμο του παιδάκι τους και ειδικα στον δημόσιο τομέα!Πόσο πίσω είμαστε ακόμα σαν χώρα!Γιατι μια γυναίκα που επιλέγει να γεννήσει σε δημόσιο νοσοκομείο και ειδικά με καισαρική να το περνάει ολο αυτό μόνη της εντελώς;Σε όλη την διάρκεια;Πότε θα αλλάξουν αυτά τα πράγματα σε αυτή την χώρα;Θα αλλάξουν αραγε ποτέ;Δεν το νομίζω!Δυστυχώς!
Τώρα αν μιλήσω και για το μετά απο την γέννα....ευτυχώς αυτη την φορά ήταν λίγο καλύτερη η όλη αντιμετώπιση γενικα,αλλα όσο αφορα το κομμάτι του θηλασμού και της προσφορας,της βοήθειας πανω σε αυτό το κομματι και παλι δεν είδα ιδιαίτερο φως!Γιατι;Γιατι δεν εξελισσόμαστε καθόλου;Πραγματικά κρίμα να μην βοηθάνε τις μανούλες να θηλάσουν με κάθε τρόπο,να μην ειναι δίπλα τους,αντίθετα να κρατεί ακόμα η παραπληροφόρηση και η αδιαφορία!Όμως γενικά για το θέμα του θηλασμού θα σου μιλήσω σε ξεχωριστό αρθρο!
Πέρασε 1 μήνας που για μας ήταν ενας μήνας αποκλειστικού θηλασμού,κατι πρωτόγνωρο για εμένα και γενικα θα χαρακτήριζα αυτόν τον μήνα και για τους δυο μας ο μήνας''γνωριμίας''μας γύρω απο τον θηλασμό!
Η αλλιώς ο μήνας προσαρμογής μας για όλη την οικογένεια,αφού τα πρώτα μας δυο αγοράκια ήρθαν αντιμέτωπα και εκείνα με μια καινούργια πραγματικότητα!Το νέο μέλος της οικογένειας,το νέο αδελφάκι μπήκε στην ζωή τους,στην καθημερινότητα τους!Αυτό που μεχρι τώρα ήταν στην κοιλίτσα της μαμάς και δεν ξέραμε αν ηταν μπουμπού η μπέμπης!Ξαφνικα ειναι εδώ....
Επίσης απο τις πιο έντονες στιγμές μου ηταν αυτή της συνάντησης τους!
Οι επόμενες μέρες;Ο ένας μήνας μετά;Δεν θα στο κρύψω,είχαμε λίγες''άτυχες''στιγμές''και σίγουρα ακόμα βρισκόμαστε στην προσαρμογή για πολλα πράγματα!Όμως κατα βαση,αυτα τα δυο πλασματάκια μας ο Έρως και ο Βαλεντίνος αγαπάνε πολύ το νινί μας και το προσέχουν,το εχουν στο νου τους όταν θα κλάψει η θα ξυπνήσει....Ειναι απίστευτο!Και οι δυο τρέχουν και το φιλάνε,το χαϊδεύουν....Η αντίδραση τους δηλαδή ηταν θετική και το αποδέχτηκαν με τόση τρυφερότητα!
Ενα μωρό που απο τις πρώτες μέρες στο μαιευτήριο ζητούσε την αγκαλίτσα της μανούλας(οχι πως τα αλλα δεν ηταν ετσι)Το πιο μικρό μας μωρό σε βάρος(3290 γεννηθηκε και σχεδόν 38 εβδομάδων)που όμως μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα μεγάλωσε τόσο γρήγορα!Το μωρό που ακόμα δεν του έχουμε δώσει πιπίλα και μπιμπερό!(το για πόσο θα διαρκέσει αυτό,δεν το ξέρω όμως....)Όπως και να εχει με καθε μωρό και κατι διαφορετικό,κατι νέο....Μόλις τον πρωτο αντίκρισα ήταν και αυτός τόσο ξεχωριστός!Είχε κατι δικό του....Χρωματικά θυμάμαι όμως οτι είπα πως μου θυμίζει τον Έρως,το μεγάλο μας αγόρι!Και εκείνος άλλωστε δεν είχε γεννηθεί με πολλά μαλλιά κυρίως μπροστά....ετσι και ο μικρός μας!Το πως αλλάζουν όμως μορφή πλέον το έχω μάθει για τα καλά....χαχα!
Όπως και να χει εγώ θέλω να σου πω οτι για άλλη μια φορά ο Θεός μου έστειλε εναν άγγελο για να τον φροντίζω,εναν έρωτα ακόμη,ενα τόσο γλυκό μωρό που μου έχει κλέψει τα μυαλά σαν να έγινα μαμά για πρωτη φορα!Ναι τα συναισθήματα μου ειναι σαν τότε,το μόνο που διαφέρει τώρα ειναι πως ξέρω τι ειναι κολικοί!χαχα!Νιώθω ευγνώμων για το γερό μωρό που ήρθε στην αγκαλιά μου και εύχομαι και εκείνο και τα αδέρφια του να ειναι πάντα γερά,δυνατά και ευτυχισμένα!Τώρα την ποδοσφαιρική ομάδα την ετοιμάσαμε!Η μήπως κανα συγκροματάκι θα μου ετοιμάσει αυτή η παρέα μεγαλώνοντας;χαχα!Τέλος πάντων,ετοιμάστε τις νύφες εσείς οι κοριτσομάνες,οι γαμπροί ειναι και πολλοί και έτοιμοι!(αχ τι λέω η μάνα;στο είπα,ο νέος έρωτας φταίει!)
