Μου φαίνεται απίστευτο....Όταν ξεκίνησα να γράφω σε αυτό το blog ήμουν έγκυος στο πρώτο μου αγόρι και από τότε πέρασαν 4 χρόνια!Μέσα σε αυτά τα 4 χρόνια το πρώτο μου παιδακι έγινε και το μεγάλο μου αγόρι,ο μεγάλος αδελφός για άλλα δύο μικρότερα αγόρια που ήρθαν στην ζωή μας!Το πρώτο μου παιδί λοιπόν....Η εγκυμοσύνη μου που στάθηκε μια αφορμή για να ξεκινήσει αυτό το blog....Γιατί πριν καν τον γνωρίσω από κοντά,ένιωθα ήδη μαμά του!Αν και δεν στον κρύβω πως ακόμα δεν το πιστεύω....Ναι!Κάθομαι πολλές φορές και τον χαζευω να παίζει μόνος του,να μιλάει,η φαντασία του να ταξιδεύει και εγώ να μην μπορώ να πιστέψω ότι αυτό το αγγελούδι είναι δικό μου παιδί!Αγγελικό πρόσωπο και από χαρακτήρα,ίδιος ο Ντένις ο τρομερός όπως λέει και ο παππούς του!Ένα φοβερό παιδί!Γεμάτο ενέργεια και πλέον πολύ φαντασία και δημιουργικότητα για παιχνίδι!Ένα παιδί που δεν κάθεται σε ησυχία!Ένα παιδί που κάθε μέρα με ξαφνιάζει με τα όσα κάνει!Ότι και να γίνει,ο Έρως μου θα είναι πάντα το πρώτο μου παιδί!Αυτό το παιδί που με έκανε μητέρα!Αυτό το παιδί που γέννησα με καισαρική τελικά και έτσι ακολούθησαν και οι επόμενες γέννες μου!Αυτό το παιδί που από τον πονο της καισαρικής δεν είχα κουράγιο να τον θηλάσω....Πόσο θα ήθελα να του πω μερικά από αυτά μεγαλώνοντας....Να καταλάβει τι περνάνε οι μανουλες και να εκτιμήσει την γυναικεία φύση και την δύναμη της μητρότητας,γιατί κάποτε ίσως να είναι στο πλευρό κάποιας γυναίκας που θα βιώσει αντίστοιχα συναισθήματα....Η πρώτη μου εγκυμοσύνη,μια τόσο πρωτόγνωρη περίοδος της ζωής μου πριν καν κλείσω τα 21 μου χρόνια,ένα νέο κορίτσι να βιώνει τόσες νέες πληροφορίες μαζεμένες!Στα 21 μου να τον φέρνω στον κόσμο με έναν τρόπο λίγο διαφορετικό από ότι θα είχα ονειρευτεί!Όμως όπως και να έχει,τόσο ευγνώμων που τα καταφέραμε και όλα πήγαν καλά!Ως νέα μανούλα με θυμαμαι απόλυτα κολλημένη και συνδεδεμένη πάνω του....Από ανάγκη τότε,αυθόρμητα και καθόλου"διαβασμένα"καθόλου εμπειρικά,πριν κάν αρχίσω να διαβάζω τα της παιδικής ψυχολογίας/περί ενσυναίσθησης κλπ.που έμαθα αργότερα!
Δεν θα σου πω ψέματα,σαν πρώτη φορά μαμά κάποια λάθη θα τα πράξεις!Ουδείς αλάνθαστος!Πόσο μάλλον όταν έχεις να κάνεις με έναν νέο ρόλο στην ζωή σου,έναν καθοριστικό ρόλο,τον πιο σημαντικό που θα βιώσεις ποτέ,αυτόν της μητρότητας!
Το πρώτο μου παιδί είναι αυτό που με έκανε να ψαχτώ πάνω σε πολλά θεματα που μέχρι τότε δεν γνώριζα ιδιαίτερα γιατί δεν ήμουν μανούλα και δεν είχε χρειαστεί.Με έκανε να ψαχτώ πολύ γύρω από την παιδική ψυχολογία και πιο ειδικά σχετικά με την ενσυναίσθηση,το attachment parenting και την θετική διαπαιδαγώγηση,κάποιοι τρόποι ανατροφής πιο γνωστοί στην σύγχρονη ψυχολογία που προσωπικά ως νέο άνθρωπο μου ταιριάζουν αρκετά!
Με το πρώτο μου παιδί βίωσα τόσα καινούργια πράγματα.Γνωρισα πως είναι να γίνεσαι ο κύριος φροντιστής ενός μωρού,πως να φροντίζεις έναν άλλον άνθρωπο εκτός από τον εαυτό σου που σε έχει τόση ανάγκη για να επιβιώσει....Στο πρώτο μου παιδί έμαθα να αλλάζω πάνα,να ταΐζω,να κοιμίζω,να το ηρεμώ όταν είναι ανήσυχο,να του τραγουδώ....σε ένα δωμάτιο εγώ και εκείνος,να με ακούει να του τραγουδώ και να μου χαμογελά,να με ακούει να του σιγοτραγουδω και να χαλαρώνει,να κοιμάται κοντά μου....
Τους πρώτους 6 μηνες ήμασταν αυτοκολλητοι!Θυμάμαι να πηγαίνουμε βόλτα στην Αθήνα με τον Νίκο και να τον έχουμε μαζί μας στον μαρσιπο κάποιων ημερών παιδί,να πηγαίνουμε στην δουλειά του μπαμπά και γενικά να μην τον αφήνω πουθενά!Δεν ήθελα,δεν ένιωθα καλά εγώ μακριά του φαντάσου εκείνο....Και αν σου πω ότι 4 χρόνια μετά είναι το ίδιο;Έχουμε μια πολύ δεμένη σχέση και δεν τον έχω αποχωριστεί ούτε ένα βράδυ!Οκ μπορεί για κάποιες ώρες λόγω ανάγκης π.χ.οι επισκέψεις μου στον γυναικολόγο όταν ήμουν έγκυος στα αδέλφια του η οκ για κάποια έξοδο μια φορά....Α ψέματα!Τον αποχωρίστηκα 4μερες επι δυο φορές όταν μπήκα να γεννήσω τα αδέλφια του!Το πόσο μου έλειψε δεν περιγράφεται!Το πόσο έκλαιγα μακριά του....
Γιατί στα λέω όλα αυτά;Δεν υπάρχει γιατί.Γιατι η καρδιά μου νιώθει πως έχει ανάγκη να τα πει.Ξερω πως εκφράζω πολλές μανουλες εκεί έξω,πολλές διαβάζοντας με θα ταυτιστούν και θα αισθανθούν.Μα ξέρεις κάτι;Πέρα από εμένα και την δική μου ανάγκη να εκφραστω,το κάνω και για εκείνον....Θα μου πεις τι εννοείς;Κάποια στιγμή ίσως να θελήσει να διαβάσει το τι έγραφε η μαμά για εκείνον,ίσως θέλει να με γνωρίσει καλύτερα,ίσως θέλει να με καταλάβει λίγο μεγαλώνοντας και πριν γίνει και εκείνος ενδεχομένως γονιός....Δεν τους κρύβω τα συναισθήματα μου και δεν τους λέω ψέματα για τίποτα!Αυτό θέλω να κάνουν και εκείνα προς εμένα,στην μεταξύ τους σχέση σαν αδέρφια αλλα και στις σχέσεις τους γενικότερα,να είναι αληθινοί και να μην φοβούνται να εκφραστούν!Ξέρεις για τα αγόρια αυτό είναι λίγο πιο δυσκολο να πετύχει!Μα το ελπίζω!Γιατί για μένα δεν είναι θέμα φύλου αλλά θέμα ανθρώπου!Το καθετί....
Αυτό το παιδί μου χάρισε την μητρότητα και μαζί έναν ολοκαίνουργιο κόσμο!
Κάθομαι το παρατηρώ να παίζει,να μιλάει μόνος του παίζοντας και τον καμαρώνω....Πες με χαζομαμα!Αλλά ποτε μεγάλωσε;Ποτε έφυγαν οι χρυσές του μπουκλιτσες;Ποτε άρχισε να μιλάει και να μην σταματαει;Ποτέ άρχισε να είναι τόσο θεατρινος;Ποτέ ψήλωσε;Ποτέ άρχισε να μου λέει την λέξη σαγαπάω που κάποτε απλά αναρωτιόμουν το πότε θα το ακούσω από τα χείλη του;
Αχ αυτή η ηλικία των 4!Πόση μεγάλη διαφορά είδα λίγο πριν κλείσει τα 4 του χρόνια!Άλλο παιδί!Εκεί που δεν μίλαγε,άρχισε να μιλα και να μην βάζει γλώσσα μέσα(κάτι που μου λέγαν και δεν το πίστευα)άρχισε να έχει άποψη για όλα,να περνάει την φάση του όχι και του πείσματος(μα τι πείσμα είναι αυτό!)άρχισε το θέατρο του παραλογου και τι εννοώ;Είναι όλο εκφράσεις,μιλάει και κάνει κάτι εκφράσεις!Μα είναι δυνατόν;Κι όμως είναι!
Ο Έρως μου!Ο πρωτότοκος γιος μου!Ο μεγάλος αδελφός πλεον!Που μέσα σε 4 χρόνια ζωής βίωσε δύο εγκυμοσύνες και δύο γέννες μου,γνωρισε ως μωρό δυο άλλα μωρά,ήταν μαζί μας σε διάφορες αλλαγές και τώρα την νέα χρονιά θα πάει πρώτη φορά υποχρεωτικά σχολείο!Προνηπιο!Θες να σου πω το άγχος που έχω από τώρα;Για εκείνον,για το πώς θα του φανεί και πως θα συνηθίσει....Δεν θα στο πω ακόμα!Ίσως το φαντάζεσαι!
Στο έχω ξανά πει!Στα μάτια του Ερως βλέπω τα δικά μου μάτια και αυτό είναι περίεργο συναίσθημα,γενικά στην όψη του βλέπω κάτι από τον εαυτό μου μικρό και αυτό είναι τόσο μαγικό!Κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και έχει να σου προσφέρει την δική του πινελιά!Έτσι και ο μεγάλος μου γιος,που πάντα θα τον ευχαριστώ για καθετί καινούργιο που μου έμαθε,για το λίγο καλύτερο άνθρωπο που με κάνει δίπλα του και για τα τόσα απίστευτα συναισθήματα που μου προκαλεί!Όσο καλοί γονείς και αν προσπαθούμε να είμαστε για αυτά τα πλάσματα,μπροστά στα παιδιά θα είμαστε πάντα τόσο μικροί,τόσο λίγοι....Μπροστά στην δική τους μαγεία!Απλά θα ήθελα αν μπορώ σαν μια μικρή νεραιδουλα να τους δώσω και εγώ λίγο από την δική μου χρυσόσκονη στην δική τους διαδρομή,από ότι εγώ έχω καλό ως άνθρωπος και μαμά....Και εγώ απλά πάντα θα τους ευχαριστώ και θα τους θαυμάζω!
Έρως μου,πρώτο μου παιδί,γλυκέ μου γιε να είσαι πάντα καλά και μέσα στην ζωντάνια όπως είσαι τώρα!Το βλέμμα σου από τώρα μιλάει σε κάθε άνθρωπο που συναναστρέφεται μαζί σου και εύχομαι να μην το χάσεις ποτέ αυτό σου το στοιχείο....Σε καμαρώνω από το πρώτο σου λεπτό που γεννήθηκες.Σε αγάπησα πριν καν σε συναντήσω.Σε ευχαριστώ παντοτινά που είσαι παιδί μου!
Χρόνια σου πολλά γεμάτα λάμψη σαν αυτή των ματιών σου!
