2016....άλλη μια χρονιά έφτασε στο τέλος της....Μία χρονιά γεμάτη συναισθήματα,αλλαγές,γεγονόντα....Ήρθαν καλές στιγμές,ήρθαν λιγότερο όμορφες στιγμές,όλες όμως έπρεπε να τις αντιμετωπίσω κοιτώντας την θετική πλευρά των πραγμάτων!Γιατι;Γιατι μόνο έτσι προχωράει η ζωή,κοιτώντας την καλή πλευρά κάθε πράγματος,κάθε γεγονόντος και χαμογελώντας....Μένοντας στα αρνητικά,μένεις και στάσιμος στο χρόνο(όσο αυτό γίνεται)....και ο χρόνος είναι για να κυλάει αφήνοντας πίσω του μόνο αναμνήσεις....Αυτή η χρονιά για εμένα λοιπόν άφησε πολλές αναμνήσεις πίσω της!Και δεν σου κρύβω ότι τώρα που τις ανακαλώ συγκινούμαι βαθιά....
Λίγο μετά τον ερχομό του 2016 της νέας τότε χρονιάς,και για την ακρίβια περίπου 1,5 μήνα μετά την έναρξη του νέου έτους εκεί στα μέσα του Φλεβάρη ήρθε για εμένα και την οικογένεια μου και κυρίως για εμένα και τον άντρα μου μια μεγάλη έκπληξη!Ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης!
Έκπληξη καθαρά και μόνο απο άποψη χρόνου....αφού ο πρώτος μας γιος ήταν μόλις 9 μηνών ακόμα δεν μπουσούλαγε καν και μάθαμε ότι περιμένουμε δεύτερο νινάκι!Έκπληξη και για τον περίγυρο!Πάντα ενα θετικό τεστ εγκυμοσύνης(ακόμα και όταν το θέλεις πολύ και το περιμένεις)είναι μια ευχάριστη έκπληξη!Το έχω ξανά πει σε παλιότερη μου ανάρτηση,αυτή την φορά απο τις πρώτες μέρες καθυστέρησης το μυαλό μου πήγε κατευθείαν στην περίπτωση εγκυμοσύνης και μάλιστα ήμουν σίγουρη.Δεν έπεσα έξω!Δεν μπορώ να ξεχάσω την ημέρα που πήρε ο άντρας μου το τεστ το έφερε σπίτι και το κάναμε και αυτή την φορά παρέα,μαθαίνοντας μαζί το αποτέλεσμα....Το οποίο και αυτή την φορά έκανε γρήγορα την εμφάνιση του στην οθόνη του τεστ....Χαρήκαμε πολύ εννοείται,η οικογένεια μας θα μεγάλωνε,το αγοράκι μας θα αποκτούσε αδερφάκι....
Όμως ο ερχομός αυτής της νέας εγκυμοσύνης αυτή την χρονική περίοδο για εμένα προσωπικά σήμαινε και κάτι άλλο,όχι τόσο θετικό.Το 2015 είχα ξεκινήσει τα μαθήματα σε μια σχολή πάνω στην ειδικότητα-όνειρο ζωής για μένα....Ο πρώτος κύκλος,το πρώτο έτος θα τελείωνε το καλοκαίρι του 2016,όταν δηλαδή εγώ θα ήμουν περίπου 5 μηνών κοντά....Η σχολή ήταν μακριά,κάθε μέρα έκανα αρκετά χιλιόμετρα με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.Αυτό ήταν κάτι που θα δυσκόλευε την κατάσταση.Είχα πει όμως πως θα το δοκιμάσω μήπως τελειώσω το πρώτο έτος και ύστερα έβλεπα....(αν και στη συγκεκριμένη σχολή και τελειώνοντας το πρώτο έτος μόνο δεν θα είχα κάποιο κέρδος για το δεύτερο εκεί)Αυτό που με δυσκόλεψε πιο πολύ λοιπόν ήταν η υπνηλία λόγω εγκυμοσύνης που σε συνδιασμό με την αυπνία λόγω κάποιων ξενυχτιών με τον μπέμπη και πάντα όμως πολύ πρωινών ξυπνημάτων,πολύ γρήγορα μου έφεραν την εξάντληση....Έτσι αποφάσισα οτι θα σταματήσω την σχολή όσο κι αν την αγαπούσα.Αυτό ίσως ήταν ενα αρνητικό κομμάτι για εμένα το 2016,που όμως δεν μπορώ να μείνω σε αυτό....Δεν θα μπορούσα να μείνω σε αυτό,απο την μια θα ήταν σαν ενα είδος αχαριστίας προς αυτό το δώρο Θεού που μου δινόταν....Το μέλλον φέρνει πολλές εκπλήξεις,το μέλλον είναι μπροστά και εγώ είμαι διαθετιμένη να παλέψω για κάθε μου αγάπη!
Οι μήνες κυλούσαν,η κοιλίτσα φούσκωνε πιο γρήγορα αυτή την φορά....
Καιι είχα να καμαρώνω δίπλα μου έναν μπομπιράκο που κάθε μήνα όπως το νινάκι μέσα στην κοιλίτσα έτσι και αυτό μεγάλωνε και μεγάλωνε....Και ήρθε ο Απρίλιος του 2016 και συγκεκριμένα ημέρα 27 Απριλίου όπου ενα μικρό μπεμπάκι χρόνιζε!Μου φαινόταν τόσο απίστευτο.Πέρασε ένας χρόνος απο τον ερχομό του στη ζωή μας που ήρθε για να ολοκληρώσει τον έρωτα μας και να μας αλλάξει την ζωή!Ένας χρόνος απο την ημέρα που έγινα για πρώτη φορά μανούλα,απο την ημέρα που έζησα τόσα συναισθήματα μαζί,που πόνεσα,έκλαψα,γέλασα....Εγώ ήμουν ήδη 2,5 μηνών έγκυος,είχα ήδη μέσα μου το καλύτερο δώρο γενεθλίων που θα μπορούσαμε να του κάνουμε ποτέ!Όμως ήταν τόσο μικρούλης για να καταλάβει....Την ημέρα των γενεθλίων του την περάσαμε οικογενειακά παρέα με μια τούρτα mickey φυσικά!
Και οι μήνες περνούσαν....δεν φανταζόμουν ποτέ πόσο γρήγορα χρονικά θα ζούσα όλες αυτές τις στιγμές που έζησα μαζί με το αγοράκι μου....μεσα σε ενα καλοκαίρι!Έβλεπα ενα μωράκι να εξελίσσεται σε ενα παιδάκι,να αλλάζει τόσο πολύ....Ξαφνικά να θέλει να κάνει τα πρώτα του βήματα!Πόσο απίστευτη εμπειρία αυτές οι μέρες που το βλέπεις να θέλει να περπατήσει,να φύγει,να προσπαθεί....η εξέλιξη του ανθρώπου,πόση δύναμη έχουμε απο τόσο μικρή ηλικία....Θυμάμαι να προσπαθούμε να τον βοηθήσουμε να κάνει τα πρώτα του βήματα,με θυμάμαι να φοβάμαι τόσο πολύ μη χτυπήσει με αποτέλεσμα να μην τον βοηθάω ουσιαστικά....Εντάξει,έφταιγαν και οι συνθήκες του σπιτιού,που δεν ήταν οι κατάλληλες για να το προστατεύσουν και έτσι φοβόμουν ακόμα περισσότερο....Κάτι και η αδυναμία μας μαζί του λες και ήταν απο ζάχαρη,φοβόμασταν γενικά μην πάθει το οτιδήποτε!Τελικά στα μέσα του καλοκαιριού 14μηνών περπάτησε,πάτησε στα πόδια του.Και ο ίδιος τότε ήταν πραγματικά έτοιμος.Οπότε να θυμάστε να μην αγχώνεστε αμέσως όταν το μωρό σας αργεί λίγο να κάνει κάτι για πρώτη φορά,είτε αυτό είναι περπάτημα,είτε ομιλία είτε είτε....Παίζουν πολλά ρόλο και σίγουρα αρχικά είναι το πότε κάθε παιδί είναι έτοιμο για να κάνει οτιδήποτε καινούργιο.
Αυτό το καλοκαίρι μου άφησε κι άλλες γλυκές αναμνήσεις με τον γιο μου!Μπορεί λόγω εγκυμοσύνης να μην μπορούσα να τον σηκώνω συχνά κι αυτό το γνώριζε κι εκείνος και δεν μου το ζητούσε,παρόλα αυτά ζήσαμε μαζί πολλές στιγμές,πρωτόγνωρες.Δυστυχώς ο μπαμπάς μας δούλευε πολλές ώρες το καλοκαίρι,με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να έχουμε εξόδους όλοι μαζί.Μαμά και γιος όμως περνάγανε χρόνο μαζί,συχνά μαζί μας ήταν και η γιαγιά,ο παππούς,ο θείος μας....Προς το τέλος του καλοκαιριού ανακαλύψαμε τον καλοκαιρινό παιδότοπο της περιοχής(φοβόμουν αν θα του άρεσε του μικρού εκεί αν θα καθόταν)όπου αν και για λίγες φορές έγινε το αγαπημένο μας απογευματινό στέκι!Εκεί το αγόρι μου έκανε τα πρώτα του θαρραλέα βήματα,τρεξίματα!Αλώνησε πραγματικά στο δάπεδο χλωροτάπητα του γηπέδου του παιδότοπου.Εκεί τον πρωτό-κοίταξα να τρέχει ενθουσιασμένος,να περπατάει με θάρρος τόσο γρήγορα και σταθερά....Η μανούλα με δάκρυα στα μάτια φυσικά!
Κάναμε κι άλλες βολτούλες το καλοκαίρι,όπως στο ανοιχτό εμπορικό κέντρο κοντά στη περιοχή μας για ψώνια και όχι μόνο,καθώς και κάποιες βραδινές επιδρομές στην δουλειά του μπαμπά για φαγητό.Πόσο όμορφο είναι να περνάς χρόνο με τα παιδιά σου!
Φυσικά το καλοκαίρι του 2016 πέρασε με επισκέψεις στον γιατρό,υπερήχους λόγω εγκυμοσύνης!Ο άντρας μου προσπαθούσε να ξεκλέυει ρεπό για να πηγαίνουμε μαζί σε κάθε ιατρική επίσκεψη!
Μαζί βλέπαμε κάθε φορά την νέα μας ύπαρξη να εξελλίσεται μέσα μου,να μεγαλώνει!Για πρώτη φορά αποφασίσαμε σε αυτή την εγκυμοσύνη να μην μάθουμε το φύλο του μωρού που περιμέναμε!Η ιδέα ήταν φυσικά δικιά μου και τον έπεισα,τον συγκρατούσα(χαχα)....εκείνος μια περιέργεια την είχε,αλλα δεν το άφηνα!Ήταν ωραία εμπειρία το να μην ξέρεις τι φύλο είναι το παιδάκι που περιμένεις....Γιατι;Έχει την πλάκα του να αναρωτιέσαι,να τα παίρνεις όλα ουδέτερα,να σε ρωτάνε οι γύρω σου τι είναι τι είναι και εσύ να λες δεν ξέρω και γενικά έχει την πλάκα του όλο αυτό το άγνωστο!Δοκίμασε το και εσύ!Έτσι μάθαμε το φύλο του μωρού αφού γεννήθηκε,εγώ την ώρα του χειρουργείου και εκείνος κατά την διάρκεια που περίμενε απέξω και του το πήγαν να το δει.Και να λένε γιατροί,νοσοκόμες κλπ.εσείς δεν είστε που δεν θέλατε να μάθετε το φύλο!χαχα!
Και ενώ δεν είχαμε να κάνουμε πολλές νέες μωρουδιακές αγορές λόγω βασικών πραγμάτων που είχαμε ήδη αλλα και λόγω οτι δεν ξέραμε το φύλο,λίγο πριν γεννήσω στον ερχομό του φθινοπώρου είχαμε να κάνουμε αρκετές σοβαρές δουλειές στο σπίτι,πέρα απο καθαριότητα και ξεκαθάρισμα είχαμε να βάψουμε τα δωμάτια.Καταλαβαίνεις,ενα σπίτι σκέτος χαμός κι εγώ με την κοιλιά τούρλα να τρέχω!
Οπότε ανανεώσαμε λίγο το σπίτι και μπορώ να πω οτι μαζί με τα χρώματα στους τοίχους,μπήκε και λίγο χρώμα παραπάνω στην διάθεση μας και στην ψυχολογία μας!
Το φθινόπωρο του 2016 λοιπόν έγινε το πιο σημαντικό γεγονός της χρονιάς που πέρασε!Τον Οκτώβριο του 2016 έγινα για δεύτερη φορά μανούλα,έφερα στον κόσμο το δεύτερο αγοράκι μου!
Τα συναισθήματα πολλά,απο την μια άγχος,φόβος και απο την άλλη προσμονή,χαρά,συγκίνηση!Απο την μια οι μέρες στο μαιευτήριο μακριά απο το μεγάλο μου αγοράκι ήταν ζόρικες και απο την άλλη ήταν τόσο όμορφες οι πρώτες στιγμές με το νέο μέλος!
Εδώ,θέλω να σημειώσω και να πω άλλη μια φορά για το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η ψυχολογία της κάθε γυναίκας που πρόκειται να γεννήσει αλλα και όταν γεννάει και μετά,τη στήριξη χρειάζεται!Για αυτό στην Ελλάδα τουλάχιστον πολλά πράγματα θα έπρεπε να είναι διαφορετικά για την μητρότητα και τις γυναίκες!Όμως αυτά θα τα πούμε κάποια άλλη φορά,σε κάποιο άλλο άρθρο....
Το 2016 φέρνοντας στην ζωή τον δεύτερο γιο μου(το λέω και νιώθω γεμάτη)ένιωσα απο τις πρώτες κιόλας μέρες της επιστροφής μας στο σπίτι τα πιο απίστευτα αισθήματα που μπορεί να αισθανθεί ένας άνθρωπος,μια καρδιά,μια ψυχή!Πως;Κοιτώντας τους δυο μου γιους μαζί,χαζεύοντας τον Έρως μου να χαιδεύει το μικρό του αδελφάκι στοργικά,να το φιλάει όλη μέρα,να το αγγίζει και να τρέμει ολόκληρος απο την χαρά του....
Ενα παιδάκι μόλις 20 μηνών που απο τους 18 του μήνες άλλος ένας ρόλος ζωής του προστέθηκε,αυτός του μεγάλου αδελφού!Δεν ξέρω πως θα είναι σε λίγο καιρό,σε λίγους μήνες,σε λίγα χρόνια,δεν μπορώ να γνωρίζω απο τώρα,αυτό όμως που μπορώ να πω είναι οτι οι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι απο αγάπη,με αγάπη για να μοιράζουμε ΑΓΑΠΗ!Έχουμε μέσα μας να ανακαλύψουμε στην πορεία της ζωής μας τόσα υπέροχα πρωτόγνωρα συναισθήματα,έχουμε να παίξουμε στην καθημερινότητα μας ταυτόχρονα πολλούς ρόλους αλλα όλους πραγματικούς και πάνω στον δικό μας αληθινό χαρακτήρα που ως σκοπό ζωής πρέπει να έχουμε αυτόν τον χαρακτήρα να τον κάνουμε όλο και καλύτερο!Το να γίνεσαι γονιός,σε κάνει αυτόματα καλύτερο άνθρωπο,όπως και το να γίνεσαι αδελφός/αδελφή,να έχεις αδέλφια....γιατι απο νωρίς στην ζωή μαθαίνεις τι σημαίνει ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΙ!''Στην ζωή πάντα θα μοιράζεσαι,θα ζεις σε μια κοινωνία με άλλους ανθρώπους που θα πρέπει να μοιραστείς στιγμές,αναμνήσεις,συναισθήματα....Απο νωρίς μέσα στο ίδιο σου το σπίτι όλα αυτά θα τα ζεις με μια όμορφη παρέα,το αδερφάκι σου,στήριγμα σου για μια ζωή....Δεν ξέρω αν θα τσακώνεστε μεθαύριο,αυτό που μου έχετε μάθει εμένα μέχρι τώρα είναι πόση ατέλειωτη αγάπη μπορεί να έχει ένας άνθρωπος μέσα στην ψυχή του,απο τα πρώτα κιόλας χρόνια ζωής του!Συγκινούμαι και ταυτόχρονα σας καμαρώνω όταν βλέπω απο τώρα αυτή σας την σχέση:ο μεγάλος αδελφός να αγκαλιάζει και να φροντίζει τον μικρό,και ο μικρός αδελφός να το ανταποδίδει με το πιο γλυκό του χαμόγελο!''
Λίγο μετά την γέννα μου σχεδόν 2μήνες μετά άλλο ένα σημαντικό γεγονός συνέβη για την οικογένεια μου!Με τον άντρα μου επιτέλους καταλήξαμε στα ονόματα των παιδιών μας και κάναμε την ονοματοδοσία τους!Είναι παράξενο και όμορφο ταυτόχρονα να επιλέγεις το όνομα για το παιδί σου,και ακόμα πιο περίεργο όταν το πρωτο-φωνάζεις με αυτό!Ο Έρως μου(Ερωτόκριτος)και ο Βαλεντίνος μου,τα παιδάκια μου!
Προς το τέλος του το 2016 πρέπει να πω ότι με έκανε και πιο καλή μαγείρισσα!Εγώ και η κουζίνα μια σχέση μίσους και πάθους,πρόσφατα ξεκίνησα να μπαίνω πιο συχνά στην κουζίνα,δοκιμάζοντας περισσότερες συνταγές και κυρίως με πολύ καλύτερη διάθεση!Σημαντική εξέλιξη για εμένα!χαχα!
Το 2016 επίσης ανανεώθηκε το beauty blog μου το:katia`s beauty blog!Άλλαξε εξ`ολοκλήρου και ενφανισιακά και ως προς το περιεχόμενο!Τώρα με αντιπροσωπεύει ακόμα περισσότερο και βρήκε το λίγο πιο επαγγελματικό του ύφος που του άρμοζε!Έτσι νέες συνεργασίες με νέες εταιρίες προέκυψαν που ελπίζω με το νέο έτος να συνεχιστούν!Και φυσικά για εδώ το mommy blog μου,θέλω να σας πω ενα μεγάλο ευχαριστώ για την μεγάλη ανταπόκριση στα άρθρα μου!Στα άρθρα καρδιάς μου!Σας ευχαριστώ!
Το 2016 λοιπόν με έκανε δεύτερη φορά μανούλα,άρα λίγο καλύτερο άνθρωπο,λίγο πιο υπεύθυνο,λίγο πιο στοργικό και πολύ πιο συναισθηματικό(πόσο ακόμα).Μου έμαθε πολλά καινούργια πράγματα ακόμα και γύρω απο ήδη γνωστά μου ζητήματα,δείχνοντας μου άλλες πτυχές τους....Αυτή η χρονιά με έκανε να δω πολλά πράγματα διαφορετικά,να αναθεωρήσω κάποια πιστεύω μου και κάποιες απόψεις μου,να καταλάβω λίγο περισσότερο την διαφορετικότητα στην ζωή....Με έκανε να αισθανθώ πολλά καινούργια πράγματα,με έκανε να νιώσω πιο γεμάτη,πιο ολοκληρωμένη και σαφώς πιο ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ απο ποτέ!!!!Γιατι πλέον δεν είμαι ερωτευμένη μόνο με τον άντρα μου,δεν είμαι πλέον ερωτευμένη μόνο με τον γιο μου,είμαι ερωτευμένη με τους ΓΙΟΥΣ μου!!!!Είμαι ερωτευμένη με 3 αντράκια,κι αυτό δεν θα το άλλαζα με τίποτα στον κόσμο!(δεν βάζω μέσα τον πρώτο έρωτα της ζωής μου τον μπαμπά μου,έτσι;)Δηλώνω μια χαζομαμά αγορομάνα!
Άλλη μια χρονιά πέρασε,αφήνοντας πίσω της πολλές αναμνήσεις....Ελπίζω να έρθουν κι άλλες τόσο ιδιαίτερες χρονιές!Ευχαριστώ τον Θεό για το νέο δώρο ζωής που μας έκανε το 2016 τον δεύτερο γιο μου,ευχαριστώ που όλα πήγαν καλά!Ευχαριστώ επίσης,για την υγεία που πρόσφερε σε εμένα και στους δικούς μου ανθρώπους,γιατι αυτό είναι το πιο σημαντικό!Ελπίζω σε ένα καλύτερο αύριο για όλο τον κόσμο,ελπίζω σε μια νέα χρονιά με πολλά χαμόγελα και όλα τα παιδιά του κόσμου να είναι ευτυχισμένα!Και για την χώρα μου,θέλω καλύτερες χρονιές....θέλω να μην ξανά δω ανθρώπους να μένουν στον δρόμο η να τρώνε απο τα σκουπίδια....Θέλω ξανά η χώρα μου να γεμίσει περηφάνια!
Μανούλες,μέλλουσες μανούλες και μη σας εύχομαι καλή χρονιά,δημιουργική,ευτυχισμένη με όμορφες στιγμές!
Υστερόγραφο:μην ξεχάσω το 2017 να μην μείνω έγκυος!χαχα!
2017 σε περιμένουμε!
Λίγο μετά τον ερχομό του 2016 της νέας τότε χρονιάς,και για την ακρίβια περίπου 1,5 μήνα μετά την έναρξη του νέου έτους εκεί στα μέσα του Φλεβάρη ήρθε για εμένα και την οικογένεια μου και κυρίως για εμένα και τον άντρα μου μια μεγάλη έκπληξη!Ένα θετικό τεστ εγκυμοσύνης!
Όμως ο ερχομός αυτής της νέας εγκυμοσύνης αυτή την χρονική περίοδο για εμένα προσωπικά σήμαινε και κάτι άλλο,όχι τόσο θετικό.Το 2015 είχα ξεκινήσει τα μαθήματα σε μια σχολή πάνω στην ειδικότητα-όνειρο ζωής για μένα....Ο πρώτος κύκλος,το πρώτο έτος θα τελείωνε το καλοκαίρι του 2016,όταν δηλαδή εγώ θα ήμουν περίπου 5 μηνών κοντά....Η σχολή ήταν μακριά,κάθε μέρα έκανα αρκετά χιλιόμετρα με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.Αυτό ήταν κάτι που θα δυσκόλευε την κατάσταση.Είχα πει όμως πως θα το δοκιμάσω μήπως τελειώσω το πρώτο έτος και ύστερα έβλεπα....(αν και στη συγκεκριμένη σχολή και τελειώνοντας το πρώτο έτος μόνο δεν θα είχα κάποιο κέρδος για το δεύτερο εκεί)Αυτό που με δυσκόλεψε πιο πολύ λοιπόν ήταν η υπνηλία λόγω εγκυμοσύνης που σε συνδιασμό με την αυπνία λόγω κάποιων ξενυχτιών με τον μπέμπη και πάντα όμως πολύ πρωινών ξυπνημάτων,πολύ γρήγορα μου έφεραν την εξάντληση....Έτσι αποφάσισα οτι θα σταματήσω την σχολή όσο κι αν την αγαπούσα.Αυτό ίσως ήταν ενα αρνητικό κομμάτι για εμένα το 2016,που όμως δεν μπορώ να μείνω σε αυτό....Δεν θα μπορούσα να μείνω σε αυτό,απο την μια θα ήταν σαν ενα είδος αχαριστίας προς αυτό το δώρο Θεού που μου δινόταν....Το μέλλον φέρνει πολλές εκπλήξεις,το μέλλον είναι μπροστά και εγώ είμαι διαθετιμένη να παλέψω για κάθε μου αγάπη!
Οι μήνες κυλούσαν,η κοιλίτσα φούσκωνε πιο γρήγορα αυτή την φορά....
Αυτό το καλοκαίρι μου άφησε κι άλλες γλυκές αναμνήσεις με τον γιο μου!Μπορεί λόγω εγκυμοσύνης να μην μπορούσα να τον σηκώνω συχνά κι αυτό το γνώριζε κι εκείνος και δεν μου το ζητούσε,παρόλα αυτά ζήσαμε μαζί πολλές στιγμές,πρωτόγνωρες.Δυστυχώς ο μπαμπάς μας δούλευε πολλές ώρες το καλοκαίρι,με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να έχουμε εξόδους όλοι μαζί.Μαμά και γιος όμως περνάγανε χρόνο μαζί,συχνά μαζί μας ήταν και η γιαγιά,ο παππούς,ο θείος μας....Προς το τέλος του καλοκαιριού ανακαλύψαμε τον καλοκαιρινό παιδότοπο της περιοχής(φοβόμουν αν θα του άρεσε του μικρού εκεί αν θα καθόταν)όπου αν και για λίγες φορές έγινε το αγαπημένο μας απογευματινό στέκι!Εκεί το αγόρι μου έκανε τα πρώτα του θαρραλέα βήματα,τρεξίματα!Αλώνησε πραγματικά στο δάπεδο χλωροτάπητα του γηπέδου του παιδότοπου.Εκεί τον πρωτό-κοίταξα να τρέχει ενθουσιασμένος,να περπατάει με θάρρος τόσο γρήγορα και σταθερά....Η μανούλα με δάκρυα στα μάτια φυσικά!
Φυσικά το καλοκαίρι του 2016 πέρασε με επισκέψεις στον γιατρό,υπερήχους λόγω εγκυμοσύνης!Ο άντρας μου προσπαθούσε να ξεκλέυει ρεπό για να πηγαίνουμε μαζί σε κάθε ιατρική επίσκεψη!
Μαζί βλέπαμε κάθε φορά την νέα μας ύπαρξη να εξελλίσεται μέσα μου,να μεγαλώνει!Για πρώτη φορά αποφασίσαμε σε αυτή την εγκυμοσύνη να μην μάθουμε το φύλο του μωρού που περιμέναμε!Η ιδέα ήταν φυσικά δικιά μου και τον έπεισα,τον συγκρατούσα(χαχα)....εκείνος μια περιέργεια την είχε,αλλα δεν το άφηνα!Ήταν ωραία εμπειρία το να μην ξέρεις τι φύλο είναι το παιδάκι που περιμένεις....Γιατι;Έχει την πλάκα του να αναρωτιέσαι,να τα παίρνεις όλα ουδέτερα,να σε ρωτάνε οι γύρω σου τι είναι τι είναι και εσύ να λες δεν ξέρω και γενικά έχει την πλάκα του όλο αυτό το άγνωστο!Δοκίμασε το και εσύ!Έτσι μάθαμε το φύλο του μωρού αφού γεννήθηκε,εγώ την ώρα του χειρουργείου και εκείνος κατά την διάρκεια που περίμενε απέξω και του το πήγαν να το δει.Και να λένε γιατροί,νοσοκόμες κλπ.εσείς δεν είστε που δεν θέλατε να μάθετε το φύλο!χαχα!
Και ενώ δεν είχαμε να κάνουμε πολλές νέες μωρουδιακές αγορές λόγω βασικών πραγμάτων που είχαμε ήδη αλλα και λόγω οτι δεν ξέραμε το φύλο,λίγο πριν γεννήσω στον ερχομό του φθινοπώρου είχαμε να κάνουμε αρκετές σοβαρές δουλειές στο σπίτι,πέρα απο καθαριότητα και ξεκαθάρισμα είχαμε να βάψουμε τα δωμάτια.Καταλαβαίνεις,ενα σπίτι σκέτος χαμός κι εγώ με την κοιλιά τούρλα να τρέχω!
Οπότε ανανεώσαμε λίγο το σπίτι και μπορώ να πω οτι μαζί με τα χρώματα στους τοίχους,μπήκε και λίγο χρώμα παραπάνω στην διάθεση μας και στην ψυχολογία μας!
Το φθινόπωρο του 2016 λοιπόν έγινε το πιο σημαντικό γεγονός της χρονιάς που πέρασε!Τον Οκτώβριο του 2016 έγινα για δεύτερη φορά μανούλα,έφερα στον κόσμο το δεύτερο αγοράκι μου!
Το 2016 φέρνοντας στην ζωή τον δεύτερο γιο μου(το λέω και νιώθω γεμάτη)ένιωσα απο τις πρώτες κιόλας μέρες της επιστροφής μας στο σπίτι τα πιο απίστευτα αισθήματα που μπορεί να αισθανθεί ένας άνθρωπος,μια καρδιά,μια ψυχή!Πως;Κοιτώντας τους δυο μου γιους μαζί,χαζεύοντας τον Έρως μου να χαιδεύει το μικρό του αδελφάκι στοργικά,να το φιλάει όλη μέρα,να το αγγίζει και να τρέμει ολόκληρος απο την χαρά του....
Λίγο μετά την γέννα μου σχεδόν 2μήνες μετά άλλο ένα σημαντικό γεγονός συνέβη για την οικογένεια μου!Με τον άντρα μου επιτέλους καταλήξαμε στα ονόματα των παιδιών μας και κάναμε την ονοματοδοσία τους!Είναι παράξενο και όμορφο ταυτόχρονα να επιλέγεις το όνομα για το παιδί σου,και ακόμα πιο περίεργο όταν το πρωτο-φωνάζεις με αυτό!Ο Έρως μου(Ερωτόκριτος)και ο Βαλεντίνος μου,τα παιδάκια μου!
Προς το τέλος του το 2016 πρέπει να πω ότι με έκανε και πιο καλή μαγείρισσα!Εγώ και η κουζίνα μια σχέση μίσους και πάθους,πρόσφατα ξεκίνησα να μπαίνω πιο συχνά στην κουζίνα,δοκιμάζοντας περισσότερες συνταγές και κυρίως με πολύ καλύτερη διάθεση!Σημαντική εξέλιξη για εμένα!χαχα!
Το 2016 επίσης ανανεώθηκε το beauty blog μου το:katia`s beauty blog!Άλλαξε εξ`ολοκλήρου και ενφανισιακά και ως προς το περιεχόμενο!Τώρα με αντιπροσωπεύει ακόμα περισσότερο και βρήκε το λίγο πιο επαγγελματικό του ύφος που του άρμοζε!Έτσι νέες συνεργασίες με νέες εταιρίες προέκυψαν που ελπίζω με το νέο έτος να συνεχιστούν!Και φυσικά για εδώ το mommy blog μου,θέλω να σας πω ενα μεγάλο ευχαριστώ για την μεγάλη ανταπόκριση στα άρθρα μου!Στα άρθρα καρδιάς μου!Σας ευχαριστώ!
Το 2016 λοιπόν με έκανε δεύτερη φορά μανούλα,άρα λίγο καλύτερο άνθρωπο,λίγο πιο υπεύθυνο,λίγο πιο στοργικό και πολύ πιο συναισθηματικό(πόσο ακόμα).Μου έμαθε πολλά καινούργια πράγματα ακόμα και γύρω απο ήδη γνωστά μου ζητήματα,δείχνοντας μου άλλες πτυχές τους....Αυτή η χρονιά με έκανε να δω πολλά πράγματα διαφορετικά,να αναθεωρήσω κάποια πιστεύω μου και κάποιες απόψεις μου,να καταλάβω λίγο περισσότερο την διαφορετικότητα στην ζωή....Με έκανε να αισθανθώ πολλά καινούργια πράγματα,με έκανε να νιώσω πιο γεμάτη,πιο ολοκληρωμένη και σαφώς πιο ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ απο ποτέ!!!!Γιατι πλέον δεν είμαι ερωτευμένη μόνο με τον άντρα μου,δεν είμαι πλέον ερωτευμένη μόνο με τον γιο μου,είμαι ερωτευμένη με τους ΓΙΟΥΣ μου!!!!Είμαι ερωτευμένη με 3 αντράκια,κι αυτό δεν θα το άλλαζα με τίποτα στον κόσμο!(δεν βάζω μέσα τον πρώτο έρωτα της ζωής μου τον μπαμπά μου,έτσι;)Δηλώνω μια χαζομαμά αγορομάνα!
Άλλη μια χρονιά πέρασε,αφήνοντας πίσω της πολλές αναμνήσεις....Ελπίζω να έρθουν κι άλλες τόσο ιδιαίτερες χρονιές!Ευχαριστώ τον Θεό για το νέο δώρο ζωής που μας έκανε το 2016 τον δεύτερο γιο μου,ευχαριστώ που όλα πήγαν καλά!Ευχαριστώ επίσης,για την υγεία που πρόσφερε σε εμένα και στους δικούς μου ανθρώπους,γιατι αυτό είναι το πιο σημαντικό!Ελπίζω σε ένα καλύτερο αύριο για όλο τον κόσμο,ελπίζω σε μια νέα χρονιά με πολλά χαμόγελα και όλα τα παιδιά του κόσμου να είναι ευτυχισμένα!Και για την χώρα μου,θέλω καλύτερες χρονιές....θέλω να μην ξανά δω ανθρώπους να μένουν στον δρόμο η να τρώνε απο τα σκουπίδια....Θέλω ξανά η χώρα μου να γεμίσει περηφάνια!
Μανούλες,μέλλουσες μανούλες και μη σας εύχομαι καλή χρονιά,δημιουργική,ευτυχισμένη με όμορφες στιγμές!
Υστερόγραφο:μην ξεχάσω το 2017 να μην μείνω έγκυος!χαχα!
2017 σε περιμένουμε!
